Καλώς ήρθατε στο Blog του Ανεξάρτητου Συνδέσμου Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ θα δημοσιεύεται ότι έχει σχέση με τις δραστηριότητες του συνδέσμου, καθώς και γενικότερα θέματα που έχουν να κάνουν με την εφεδρεία.

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ




      Τον περασμένο Ιούλιο, οργανώθηκαν με μέριμνα του ΠΣΕΚ (Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων), στρατιωτικοί-αθλητικοί αγώνες με την ονομασία "ΟΝΗΣΙΛΟΣ", με σκοπό πρωτίστως την απότιση φόρου τιμής στους πεσόντες και (δυστυχώς ακόμη) αγνοούμενους καταδρομείς των επιχειρήσεων στην Κύπρο το 1974.


      Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το είδος των αγώνων στην πολύ προσεγμένη ιστοσελίδα τους, από την οποία διαφαίνεται η καλή σχέση μεταξύ της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας και των εφέδρων. Στους ίδιους αγώνες, συμμετείχαν και έφεδροι "Ελλαδίτες" μέλη της ΛΕΦΕΔ. Δεν γνωρίζω τι και ποίας έκτασης υποστήριξη έλαβαν, από την κυπριακή εθνοφρουρά.


     Δεν θα περιγράψω αυτή την στρατιωτικο-αθλητική δραστηριότητα, που απ' ό,τι διαβάζω είχε επιτυχία, αφού πολλά ιστολόγια αναδημοσίευσαν το γεγονός. Για τις δραστηριότητες αυτών των λεσχών, πολλά έχουν γραφτεί, που μάλλον παραπληροφορούν.

     Θα κάνω όμως μια δειγματοληπτική σύγκριση με παρόμοια συμβάντα που οργανώθηκαν σε άλλες χώρες, με μέριμνα εθνικών και διεθνών φορέων.

     Ας ξεκινήσουμε πάλι από την Κύπρο, όπου τον Μάιο του 2014 οι Βρετανοί οργάνωσαν μια άσκηση εφέδρων εντός της νότιας βάσης τους, όπου τους χορήγησαν ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει αυτή τη στιγμή ο βρετανικός στρατός. Βέβαια ήταν πρόσκληση εφέδρων εντεταγμένων σε επιστρατευόμενη μονάδα πεζικού.

     Το αναφέρω όμως, γιατί στην συνέντευξη που έδωσε ο υπεύθυνος οργανωτής, διατύπωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη. Είπε, ότι για την διατήρηση των εφέδρων σε καλή κατάσταση, δεν είναι απαραίτητη μόνο η στρατιωτική εκπαίδευση. Αρκεί και η οργανωμένη περιοδική ενασχόλησή τους με άλλες αθλητικές δραστηριότητες, όπως πεζοπορίες ή ορειβασίες, ποδηλατοδρομίες, αναρριχήσεις, θαλάσσια σπορ και γενικά "περιπετειώδεις δραστηριότητες".

     Γι' αυτό και ο βρετανικός στρατός διαθέτει ανάλογα κονδύλια, και κάθε καλοκαίρι ενεργοποιεί κάποιες μονάδες της εφεδρείας, με προγραμματισμένο αριθμό εφέδρων και τους στέλνει για "περιπέτεια" ένα σαββατοκύριακο ή μερικές ημέρες! Η Κρήτη, για παράδειγμα, είναι ένας προσφιλής προορισμός, για μονάδες που προσανατολίζονται για εδάφη Μέσης Ανατολής.

     Παράλληλα, οι Βρετανοί οργανώνουν και διεθνείς στρατιωτικούς αγώνες εφέδρων σε ετήσια βάση, οι οποίοι αποσκοπούν σε σύσφιξη σχέσεων αλλά και στη διατήρηση της μαχητικής ικανότητας. Οι 13 σύνδεσμοι εφέδρων τους, κατανεμημένοι στις αντίστοιχες εδαφικές περιφέρειες, είναι όχι απλά αναγνωρισμένοι με ψήφισμα της βουλής τους, αλλά ενσωματωμένοι και ελεγχόμενοι από το βρετανικό ΥΕΘΑ, αφού μέσω αυτών οργανώνονται οι έφεδροι, και δραστηριοποιούνται σε κάθε είδους εκδηλώσεις. Άρα κάθε σχόλιο για παραστρατιωτικές οργανώσεις σταματά, πριν καν ξεκινήσει.

     Άλλωστε έχουν θέσει σαν σκοπό μέχρι το 2020, να έχουν οργανώσει λίγες και καλές εφεδρικές δυνάμεις όλων των όπλων και σωμάτων οι οποίες θα έχουν το ίδιο επίπεδο μαχητικής ικανότητας με ενεργές και θα μπορούν να αναπτύσσονται όπου και όποτε χρειαστούν. Έχουν δε επενδύσει γύρω στα 1,8 δισ. λίρες Αγγλίας γι' αυτό. Οι σύνδεσμοι εφέδρων τους, βοηθούν πολύ σ' αυτό!

     Αν πάμε στη Γερμανία, υπάρχει κάτι ανάλογο, όπως μπορείτε να διαβάσετε στην παρουσίαση της ομοσπονδίας εφέδρων τους, που έγινε στις Βρυξέλλες το 2013, σε σύσκεψη της "Διασυμμαχικής Συνομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών" (Interallied Confederaration of Reserve Officers, CIOR) την προεδρία της οποίας αυτή τη χρονιά και μέχρι το 2016, την ανέλαβαν οι Βούλγαροι. (Ημείς άδομεν;)

     Και βέβαια, έγιναν και οι ανάλογοι στρατιωτικοί αγώνες εφέδρων μέσα στον Ιούλιο, στην πόλη Φούλντα της Γερμανίας. Άρα ούτε και εδώ εμπεριέχονται "παραστρατιωτικοί", αφού τους καλύπτει το ΥΕΘΑ τους.

     Και οι Τσέχοι κάνουν ακριβώς το ίδιο! Ομοίως και οι Ρώσοι έφεδροι αναβαθμίζονται και προετοιμάζονται, μέσα από το δικό τους σύστημα παρακολούθησης της εφεδρείας!

     Και όλοι αυτοί, δεν αντιμετωπίζουν το είδος της απειλής που "αγγίζει" τη χώρα μας! Είναι άραγε όλοι στρατοκράτες; Δεν νομίζω! Δυστυχώς αυτός είναι ο κόσμος μας και δεν είναι αγγελικά πλασμένος!

     Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα εδώ είναι, ότι μέσα από τις ομοσπονδίες εφέδρων, οι οποίες θα πρέπει ν' αναγνωρίζονται και να παρακολουθούνται από την στρατιωτική υπηρεσία, είναι εφικτή η διατήρηση κατάλληλα εκπαιδευμένης εφεδρείας για την ταχεία πλαισίωση συγκεκριμένων και επιλεγμένων μονάδων σε περίπτωση κρίσεως ή πολέμου.

     Η αναγνώριση αυτών των συνδέσμων, λεσχών ή ομοσπονδιών εφέδρων, με την ανάλογη αναδιάρθρωσή τους, εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, ειδικά αυτή την περίοδο της κρίσης, σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση και την διατήρηση της εφεδρείας σε επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας, συμπληρώνοντας το σύστημα επιστράτευσης.

    Σταματά δε την κινδυνολογία περί ..ακραίων πολιτικών φαινομένων, αφού θα ελέγχονται από επίσημες αρχές, όπως είναι για παράδειγμα το ΥΕΘΑ. Έτσι διαχωρίζεται και η ήρα από το στάρι, δηλαδή από παραστρατιωτικούς, οποιασδήποτε προέλευσης.

   "Τροφή" για σκέψη!


                                  πηγή http://tolmwnnika.blogspot.gr/

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΟΥ ΟΠΩΣ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙΣ

Η σημασία του να εκπαιδεύεσαι όπως θα πολεμήσεις, και ο κίνδυνος να πολεμήσεις όπως εκπαιδεύτηκες...

Στην Εθνική Φρουρά, και στον Ελληνικό Στρατό σε μικρότερο βαθμό ίσως, η εκπαίδευση πάσχει σε ένα κύριο τομέα, αυτόν της ρεαλιστικότητας. Οι «ανησυχίες» για τυχόν ατυχήματα ή ταλαιπωρία καταντούν να γίνουν ο κύριος ΑΝΣΚ της εκπαίδευσης εις βάρος πάντοτε της αληθοφάνειας και της ουσίας.

Ίσως να μην έχει και τόση σημασία αν τα δόγματα, οι τακτικές και τα μέσα στα οποία εκπαιδεύεσαι είναι ξεπερασμένα ή παρωχημένα, όση σημασία έχει σε αυτά που εκπαιδεύεσαι να το κάνεις ρεαλιστικά.
Το σίγουρο είναι ότι ο ρεαλισμός θα ωθούσε στην βελτίωση των δογμάτων και τακτικών και σε αλλαγές στα μέσα και υλικά. Διότι αλλιώς επιτίθεσαι όταν ο αντίπαλος σου έχει τυφέκια κινητού ουραίου και αλλιώς όταν έχει ένα πολυβόλο σε κάθε ομάδα...

Η έλλειψη ρεαλισμού στην εκπαίδευση οδηγεί σε «επικές» νίκες στις επιδείξεις και σε τραγικές ήττες στον πραγματικό πόλεμο. Έχουμε ξαναγράψει για την σημασία της χρονικής διάρκειας στην εκπαίδευση. Αν η άσκηση διαρκεί δύο ημέρες πολλά προβλήματα θα παραμείνουν αφανή. Από τα πιο απλά, όπως σε πόσα ζευγάρια κάλτσες θα έχει πρόσβαση ο στρατιώτης, μέχρι σε πιο περίπλοκα όπως πια δεξαμενή καυσίμου χρησιμοποιείς στο «Λεωνίδας» σου.

Το ίδιο σημαντικό ρόλο παίζει και ο παράγοντας βάρος. Και ειδικά στο επίπεδο του φόρτου μάχης. Αν οι στρατιώτες είναι συνηθισμένοι στις άδεις εξαρτήσεις στον πόλεμο θα ηττηθούν από το βάρος των ίδιων των υλικών τους πριν καν βρεθούν αντιμέτωποι με τον εχθρό.

Άλλος παράγοντας είναι η απεικόνιση του εχθρού και της δράσης και αντίδρασης του. Αλλιώς καταλαμβάνεις ένα έρημο ύψωμα και αλλιώς συμπεριφέρεσαι όταν ο διαιτητής σου πει ότι είσαι «νεκρός» επειδή κινείσαι νωχελικά. Αλλιώς παραλλάσεις το όχημα σου όταν δεν θα σε ψάξει κανένας και αλλιώς όταν σε ψάχνουν επίγεια και εναέρια μέσα.

Έχουμε επίσης τον παράγοντα πρακτικότητα. Ειδικά στις παραμελημένες διαδικασίες ΔΜ. Αναχορηγία νερού και πυρομαχικών, διακομιδές, χειρισμός αιχμαλώτων, συντήρηση και επισκευές. Άλλο να το λές και άλλο να το κάνεις.

Όλα τα παραπάνω στηρίζονται σε μία στέρεη βάση. Στην ατομική τακτική. Αυτό που οι ξένοι- τους οποίους τόσο συχνά σνομπάρουμε- αποκαλούν basic soldiering. Πως ο καθένας χειρίζεται το όπλο του, πως κινείται στο πεδίο της μάχης, πως ετοιμάζει τον φόρτο του, πως διαβιώνει στο ύπαιθρο, πως παράσχει Α’ Βοήθειες, πως προσανατολίζεται, πως καταδεικνύει στόχους, πως εκτιμά αποστάσεις, πως επικοινωνεί, πως, πως, πως... Και ίσως να είναι εδώ που καταλήγουν όλα. Στην ανυπαρξία ρεαλιστικής εκπαίδευσης στην ατομική τακτική.

Συνοψίζοντας, εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις για να μην πολεμήσεις όπως εκπαιδεύτηκες!


                         πηγή http://thesecretrealtruth.blogspot.com/