Άσκηση εξάλειψης αεροπρογεφυρώματος από εθνοφύλακες στη Θράκη

Την ώρα που οι "φίλοι και σύμμαχοι" κάνουν επίδειξη θράσους, με "αβλαβείς" διελεύσεις ως τη Σίφνο και υποδείξεις για τις εκδηλώσεις μνήμης των γενοκτονιών που διέπραξε η χώρα τους, κάποιοι Έλληνες ασκούνται για να δώσουν σκληρό μάθημα στους θρασείς, όταν έρθει η ώρα...

Η άσκηση έλαβε χώρα στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης, και περιλάμβανε δοκιμή υφιστάμενων σχεδίων επίταξης πολιτικών οχημάτων για τη χρήση τους από μονάδες εθνοφυλακής. Το σενάριο της άσκησης ήταν ρεαλιστικό και αφορούσε εξάλειψη αεροπρογεφυρώματος, καθώς συγκεκριμένες περιοχές της Θράκης κρίνονται κατάλληλες για τουρκική αεραπόβαση στα νώτα της ελληνικής διάταξης. Το φρόνημα των εθνοφυλάκων που προσήλθαν να εκπαιδευτούν ήταν υψηλό, όπως προκύπτει και από τις φωτογραφίες που ακολουθούν...


                                         

πηγή: "εν κρυπτώ"

ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ...

Αποτελεί αναντίρρητη ιστορική αλήθεια η διαπίστωση πως οι οικονομικές κρίσεις ανέκαθεν οδηγούσαν σε πολεμικές συγκρούσεις. Κραυγαλαίο παράδειγμα το οικονομικό κραχ στις ΗΠΑ το 1929 που δέκα χρόνια μετά οδήγησε στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος εκτόνωσης των κοινωνικών αδιεξόδων που επιφέρει μια οικονομική κρίση. Βεβαίως, κανείς δεν εύχεται και κανείς δεν επιχαίρει με μια τέτοια εξέλιξη, πολύ περισσότερο όταν έρχεται η μια ανώμαλη κατάσταση να θεραπεύσει την άλλη. Κανείς όμως δεν αναρωτήθηκε ποτέ γιατί επαναλαμβάνεται σταθερά ο ίδιος φαύλος κύκλος. Τι κάνουμε λάθος;
Πρόθεση του γράφοντος δεν είναι να απαντήσει στο ερώτημα αυτό, αλλά με βάση την παραπάνω διαπίστωση να εξετάσει αν και κατά πόσο στις μέρες μας είναι πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 2008 γρήγορα πέρασε στην Ευρώπη και συνεχίζεται ως σήμερα. Το ευρώ βρίσκεται υπό αμφισβήτηση ακόμα και από τους εμπνευστές του -αν όχι υπό κατάρρευση- η ανασφάλεια του κόσμου στο ζενίθ, τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται μέρα με τη μέρα και κανένας δεν πείθει πια κανέναν και για τίποτα.
Από την άλλη μεριά έχουμε έναν ενεργειακό-και όχι μόνο- κολοσσό που λέγεται Ρωσία να αποζητά και να πετυχαίνει την αύξηση της επιρροής της παγκοσμίως αξιοποιώντας τον ενεργειακό της πλούτο. Ταυτοχρόνως ενισχύει την οικονομική της θέση μεταβαλλόμενη σε υπολογίσιμη πλέον οικονομική δύναμη. Κοντά στη Ρωσία και η Κίνα: με τους ασύλληπτους ρυθμούς ανάπτυξης, το άφθονο και φθηνό εργατικό δυναμικό αποτελεί σήμερα την ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας.Και βέβαια ακολουθούν και άλλες ταχέως οικονομικά ανερχόμενες χώρες, όπως η Ινδία και η Βραζιλία για παράδειγμα, που λογικό είναι να επιζητούν ρόλο στα παγκόσμια οικονομικά δρώμενα.
Τέλος, ας δούμε εν τάχει τι συμβαίνει ανά τον κόσμο:Κίνα και Ιαπωνία έχουν μεταξύ τους προβλήματα, Βόρεια και Νότια Κορέα επίσης, το Ιράν είναι από καιρό στοχοποιημένο από ΗΠΑ και Ισραήλ, η Συρία φλέγεται καιρό τώρα με τη φωτιά να εξαπλώνεται -όπως όλα δείχνουν- σε όλη τη Μέση Ανατολή, ενώ όλα τα πέριξ της Μεσογείου μουσουλμανικά κράτη βρίσκονται σε αναβρασμό.
Και ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως η δική μας γειτονιά θα παραμείνει ήσυχη μέσα σ' ένα τέτοιο περιβάλλον, ειδικά τώρα που ως χώρα βρισκόμαστε σε δυσχερή από κάθε άποψη θέση και με δεδομένο τον τεράστιο πλούτο του ελληνικού υπεδάφους, που είναι λογικό να δημιουργεί θεμιτούς και αθέμιτους ανταγωνισμούς για την εκμετάλλευση του:
Με το σκεπτικό αυτό φαντάζει αρκετά πιθανή μια πολεμική σύγκρουση, έστω και περιορισμένης έκτασης. Ίσως ένα θερμό επεισόδιο που θα έχει ως στόχο να θέσει νέα δεδομένα και να αλλάξει τους όρους του ενεργειακού -και όχι μόνο- παιχνιδιού που παίζεται αυτή τη στιγμή στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αιτωλός

HK G3 - Tο Τυφέκιο Μάχης του Ελληνικού Στρατού

Φώτο: Το τυφέκιο G3A3 

Το 1977 το Ελληνικό Δημόσιο υπέγραψε σύμβαση με τη Δυτικογερμανική εταιρία Heckler und Koch για την κατασκευή, από την «Ελληνική Βιομηχανία Όπλων» (ΕΒΟ), των τυφεκίων G3A3 και G3A4. Οι μονάδες του Ελληνικού Στρατού άρχισαν να εξοπλίζονται με αυτά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αρχικά χορηγήθηκαν στην πλειονότητα των μονάδων, με εξαίρεση αυτές των Ειδικών Δυνάμεων και του Δ' Σ.Σ., οι οποίες συνέχισαν να χρησιμοποιούν τυφέκια FN, καθώς και κάποιες μονάδες των Σωμάτων Ασφαλείας και του Εσωτερικού, οι οποίες έφεραν αμερικανικό οπλισμό. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αντικαταστάθηκε και ο οπλισμός του Δ' Σ.Σ. από τυφέκια G3. Σήμερα τα G3 χρησιμοποιούνται από όλες σχεδόν τις μονάδες των Σωμάτων και του Εσωτερικού που χρησιμοποιούν τυφέκια FN. Το G3A3 φέρεται από τους στρατιώτες και το G3A4 από τους Υπαξιωματικούς και (από τη δεκαετία του 1990 και έπειτα) τους κατώτερους Αξιωματικούς.

Το G3 (Gewehr 3) αποτελεί τροποποίηση του ισπανικού τυφεκίου CETME. Η παραγωγή του ξεκίνησε αρχικά το 1964 από τη γερμανική κρατική βιομηχανία και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από τη Heckler und Koch, καθώς και από βιομηχανίες της Γαλλίας, της Πορτογαλίας, της Σουηδίας, της Τουρκίας, της Ελλάδας (από την ΕΒΟ) και πολλών ακόμη χωρών οι οποίες παράγουν το όπλο κατόπιν αδείας. Οι χώρες που χρησιμοποιούν το G3 ξεπερνούν τις εξήντα. Οι τύποι του G3 που έχουν κατασκευαστεί είναι οι εξής: G3, G3A1, G3A2,G3A3, G3A3ZF, G3A4, GESG/1. Το τυφέκιο Α4 φέρει πτυσσόμενο κοντάκιο, το A3ZF φέρει διόπτρα και προορίζεται για ελεύθερους σκοπευτές και το GESG/1 κατασκευάστηκε για χρήση από τους ελεύθερους σκοπευτές της γερμανικής αστυνομίας. Οι διαφορές μεταξύ των άλλων τύπων είναι μικρές.

Το G3 είναι ένα αυτόματο όπλο και  λειτουργεί με το σύστημα της επιβραδυνόμενης οπισθοδρόμησης. Φέρει πλαστικό χειροφυλακτήρα και το μεν G3A3 πλαστικό κοντάκιο, το δε G3A4 μεταλλικό ολισθαίνον. Στο αριστερό μέρος του όπλου βρίσκεται ο μοχλός οπλίσεως, καθώς και ο μοχλός πυρός και ασφαλείας, ενώ ο αναστολέας του γεμιστήρα βρίσκεται μεταξύ του γεμιστήρα και του υποφυλακτήρα της σκανδάλης. Το όπλο φέρει αφαιρούμενο δίποδα και φλογοκρύπτη, ο οποίος χρησιμοποιείται και για την εκτόξευση οπλοβομβίδων. Το μηχάνημα σκόπευσης, που διατίθεται μαζί με τις οπλοβομβίδες, είναι μίας χρήσης και τοποθετείται είτε στα πτερύγια της βομβίδας είτε στον κορμό της. Στο αριστερό μέρος του όπλου, στην υποδοχή του γεμιστήρα, αναγράφεται «G3» καθώς και ο αριθμός μητρώου του όπλου και το έτος κατασκευής του, ενώ στο αριστερό μέρος του μηχανισμού σκανδάλης αναγράφονται τα αρχικά «ΕΒΟ».

Φώτο: Το τυφέκιο G3A4

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ G3 A3 & G3 A3ZF

Μήκος: 1.025 mm

Μήκος κάνης: 450 mm

Βάρος (άδειο): 4,25 Kgr

Τροφοδοσία: Γεμιστήρας 20 φυσιγγίων

Ραβδώσεις: 4 δεξιόστροφες

Φυσίγγιο: 7,62 mm NATO

Αρχ. Ταχύτητα: 780-800 m/s

Κατασκευαστής: ΕΒΟ / H&K

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ G3 A4

Μήκος: 1.025 mm (ανεπ. Κοντάκιο), 840 mm (συνεπ. Κοντάκιο)

Μήκος κάνης: 450 mm

Βάρος (άδειο): 4,9 Kgr

Τροφοδοσία: Γεμιστήρας 20 φυσιγγίων

Ραβδώσεις: 4 δεξιόστροφες

Φυσίγγιο: 7,62 mm NATO

Αρχ. Ταχύτητα: 780-800 m/s

Κατασκευαστής: ΕΒΟ / H&K

Πηγή: Τα Όπλα του Ελληνικού Στρατού / Γενικό Επιτελείο Στρατού / Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (2006)

Η ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

Η μαχητική ικανότητα.

Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές κατά τη διέλευση στίβου εμποδίων (Πηγή) 

Ο απώτερος σκοπός της στρατιωτικής εκπαίδευσης είναι ν' αποκτήσει ο στρατιώτης μαχητική ικανότητα ανάλογη των απαιτήσεων ενός σύγχρονου πολέμου, όπως τουλάχιστον προδιαγράφεται ένας τέτοιος πόλεμος κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης.

Κινέζος πεζοναύτης διέρχεται εμπόδια του στίβου μάχης (Πηγή)

Αλλά τι είναι μαχητική ικανότητα; Πολλοί χρησιμοποιούν αυτό τον όρο αλλά λίγοι εμβαθύνουν στη σημασία των λέξεων. Μαχητική ικανότητα είναι μόνο όταν έχεις στα χέρια τα πιο τέλεια και σύγχρονα υλικά; Όχι βέβαια! Τι να τα κάνει κάποιος τα σύγχρονα υλικά όταν δεν ξέρει να τα χρησιμοποιεί σωστά; Είναι σαν έχεις μια Μαζεράτι στην αυλή σου και να μην ξέρεις να την οδηγείς!

Ισραηλινός στρατιώτης κατά την διέλευση στίβου μάχης με πλήρη εξάρτηση (Πηγή)

Και ας υποθέσουμε ότι έχεις σύγχρονα υλικά και ξέρεις να τα χρησιμοποιείς. Αλλά αν δεν έχεις τη σωματική αντοχή και το ψυχικό σθένος να διεξάγεις έναν παρατεταμένο αγώνα ζωής και θανάτου διατηρώντας τη νηφαλιότητα και την ηρεμία για να σκέφτεσαι σωστά, πάλι δεν μπορείς να θεωρείσαι ότι διαθέτεις μαχητική ικανότητα.

Αμερικανοί ναύτες εκπαιδεύονται στην αναρρίχηση (Πηγή)

Άρα η μαχητική ικανότητα, είναι συνισταμένη πολλών ικανοτήτων ψυχικών, πνευματικών και σωματικών! Η μορφή και τα μέσα διεξαγωγής ενός μελλοντικού πολέμου, διαμορφώνουν τελικά τις απαιτούμενες ικανότητες που πρέπει να έχει ένας μαχητής.

Βρετανοί και Ινδοί στρατιώτες, διέρχονται στίβο εμποδίων κατά τη διάρκεια συνεκπαίδευσης (Πηγή)

Η συσσωρευθείσα εμπειρία και η πείρα των πολέμων του πρόσφατου παρελθόντος εξάγουν τις απαιτήσεις που πρέπει να καλύπτει ένας σύγχρονος μαχητής και είναι πολλές! Περισσότερες δε για ένα μαχητή των ειδικών δυνάμεων. Αυτές όμως που προβάλουν σε πρωτεύουσα θέση είναι δύο:

Μεγίστη σωματική αντοχή
Ικανότητα να μάχεται ένας στρατιώτης μόνος του.

Όταν οι μονάδες διασπείρωνται σε μικρά τμήματα, όταν οι αποστολές μικρών ομάδων πληθαίνουν και οι ατομικές αποστολές αποκτούν μεγάλη αξία, είναι φανερό ότι ο μαχητής για ν' αναλάβει τέτοιες αποστολές πρέπει να έχει φυσική δύναμη, ρώμη, αντοχή, ισχυρή θέληση, αυτοπεποίθηση και πρωτοβουλία.

Αμερικανοί νεοσύλλεκτοι πεζοναύτες κάνουν έρπυση μέσα σε λάσπες, κατά τη διέλευση του στίβου εμποδίων τους στην βασική τους εκπαίδευση (Πηγή)

Ένας μαχητής που ξέρει ν' αναρριχηθεί σε απόκρημνους βράχους, μπορεί να περάσει κολυμπώντας ένα υδάτινο εμπόδιο, μπορεί να εκτελέσει σύντονη πορεία 10 χιλιομέτρων σε μια ώρα, είναι γνώστης της πάλης σώμα με σώμα και καλός χειριστής των υλικών του και του οπλισμού του, έχει αυτοπεποίθηση και θάρρος να αναλάβει μια μεμονωμένη αποστολή, ή μια ατομική εντολή, μέσα στην εχθρική τοποθεσία και μπορεί να τη φέρει σε πέρας!

Νέοι αξιωματικοί αλεξιπτωτιστές εκτελούν διέλευση στίβου εμποδίων, σύμφωνα με τις παραδόσεις των μονάδων τους, μεταφέροντας ένα λαστιχένιο τροχό φορτηγού, σαν απεικόνιση μεταφοράς τραυματία. (Πηγή)

Ένας στρατιώτης με τα αυτά πνευματικά και ψυχικά προσόντα, αν δεν έχει σωματική αντοχή, δεν μπορεί να περάσει ένα υγρό κώλυμα ή δεν μπορεί να αναρριχηθεί σ' ένα γκρεμό, θα είναι αυτό που λένε "πνεύμα πρόθυμον αλλά σαρξ ασθενής"



Νεοσύλλεκτοι Αμερικανοί στρατιώτες ανεβαίνουν το δίχτυ, ένα από τα εμπόδια αυτοπεποιθήσεως που πρέπει να περνούν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης μαχητού (Πηγή)

Αν το επεκτείνουμε, η μαχητική ικανότητα μιας μονάδας, είναι η συνισταμένη των ικανοτήτων όλου του προσωπικού της, και ελαττώνεται από τις πράξεις και τις ενέργειες όλων των αδέξιων και ανίκανων ατόμων που ανήκουν σ΄αυτήν.

Αεροπόρος Αμερικανός αξιωματικός περνάει στίβο εμποδίων κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης (Πηγή)

Είναι φανερό και σαφέστατο, ότι πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα σωματικής προπόνησης που να είναι προσαρμοσμένο στις σωματικές απαιτήσεις κάθε μονάδας και να τις ικανοποιεί απόλυτα.



Αμερικανίδα πεζοναύτης κατά τη διάρκεια διέλευσης στίβου εμποδίων. Καμία εξαίρεση (Πηγή)

Η εξειδίκευση σε ειδικότητες ανάλογα με το Όπλο ή το Σώμα, αποτελεί επίσης βασική απαίτηση, αλλά είναι σφάλμα να τίθεται πιο ψηλά και να εκπαιδεύεται ένας μαχητής σε βάρος της σωματικής του μαχητικής ικανότητας.

Διέλευση υδατίνου εμποδίου κατά τη διάρκεια συνεκπαίδευσης Αμερικανών πεζοναυτών με Σενεγάλους και Νιγηριανούς κομάντος (Πηγή)

Στο πεδίο της μάχης, ο άριστος χειριστής ασυρμάτου, είναι άχρηστος και επιζήμιος για το τμήμα του αν δεν μπορεί ν΄ακολουθήσει, κατά τη διάρκεια μιας σύντονης πορείας.

Στίβος καταδρομών στο ΚΕΑΠ (Πηγή)

Φυσική αγωγή μάχης είναι αυτό που χρειάζεται στην εκπαίδευση ενός μαχητή για ν΄αποκτήσει την απαιτούμενη σωματική μαχητική ικανότητα, όπως αναλύθηκε παραπάνω. Για τη φυσική αγωγή μάχης θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο.

Αυτό όμως προϋποθέτει τη διάθεση του απαιτούμενου χρόνου. Η ορθολογική προσέγγιση και ο υπολογισμός των επιχειρησιακών απαιτήσεων εξάγουν την απαιτούμενη χρονική διάρκεια εκπαίδευσης και επομένως και την απαιτούμενη διάρκεια θητείας, αν πρόκειται για κληρωτούς στρατιώτες. Μικρότερη θητεία είναι αναποτελεσματική και εγκυμονεί κινδύνους.

Εδώ πρέπει αυτοί που αποφασίζουν να διαλέξουν αν θέλουν αξιόμαχο στρατό ή όχι. Απ' ό,τι γνωρίζω, αυτόείναι επιθυμητό στις ένοπλες δυνάμεις. Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό και από τις πολιτικές δυνάμεις, γιατί ελπίζω ότι επιθυμητό είναι και απ' αυτές.

Ανιχνευτής

ΠΗΓΗ : http://tolmwnnika.blogspot.gr/2013/05/blog-post_13.html

Παράδοση-παραλαβή Διοικητού Ταχέων Σκαφών

     Παράδοση-παραλαβή τού Διοικητού Ταχέων Σκαφών έξω από τό Σούνιο (Αγ.Γιώργης),

με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο τών «Αθανάτων!»

(Πειρατικές Σημαίες-ριπές-συριγμούς-βεγγαλικά κ.λ.π.)

Είναι όλες οι Μοίρες Πυραυλακάτων επιστρέφοντας από αναγνώριση ακτών. (Μάϊος 2011)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Το Δ.Σ. και τα Μέλη του Α.Σ.Ε.Ε.Δ. εύχονται σε όλους Χρόνια Πολλά!! 

Χριστός Ανέστη!

Ανακοίνωση

    Το Δ.Σ. Του Α.Σ.Ε.Ε.Δ. Ενημερώνει τα μέλη του ότι η επόμενη συνάντηση θα λάβει χώρα την τετάρτη 8 Μαΐου 2013.Θα προηγηθεί και τηλεφωνική ειδοποίηση.Κατόπιν σχετικής αποφάσεως του Δ.Σ. Στο εξής θα γίνεται ένα μόνο θεωρητικό μάθημα , την τελευταία Τετάρτη κάθε μήνα, αφού ο καιρός πλέον επιτρέπει εξωτερικές δράσεις.Το δε μάθημα της Κυριακής θα συμφωνείται ή όχι την Τετάρτη.

    Τέλος,το Δ.Σ. εύχεται στα μέλη και τους φίλους του Α.Σ.Ε.Ε.Δ. Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.

FN FAL: το τυφέκιο θρύλος

Το Βέλγιο είναι μια χώρα περισσότερο γνωστή για τις επιδόσεις στη γαστρονομία και τον αθλητισμό. Οι θεσπέσιες πραλίνες είναι ξακουστές στα μήκη και τα πλάτη της γης ενώ τα παγκοσμίου κλάσης εστιατόρια της χώρας φιγουράρουν στην κορυφή των περισσότερων ταξιδιωτικών οδηγών. Παράλληλα είναι γενέτειρα μεγάλων αθλητών όπως ο τερματοφύλακας Ζαν Μαρί Πφαφ, η τενίστρια Ζουστίν Χενάν με τα επτά Γκραν Σλαμ και ο Έντι Μερκς, για πολλούς ο κορυφαίος ποδηλάτης όλων των εποχών. Και όσοι εντρυφούν στα του μηχανοκίνητου αθλητισμού θα γνωρίζουν για τη σχολή των Βέλγων οδηγών μοτοκρός ενώ οι λάτρεις της φόρμουλα 1 θα θυμούνται τον παγκόσμιο πρωταθλητή Τζάκι Ιξ.


Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι η μικροσκοπική Κάτω Χώρα είναι πατρίδα ενός από τα καλύτερα ατομικά τυφέκια στην πολεμική ιστορία. Του μοναδικού που τόλμησε να τα βάλει με το θρύλο του AK-74 καταφέρνοντας, τηρουμένων των αναλογιών, να κερδίσει τις περισσότερες μάχες. Η νέμεση του Καλάσνικοφ, το FN-FAL, στο απόγειο της δόξας κατασκευαζόταν σε 10 χώρες, το χρησιμοποιούσαν οι ένοπλες δυνάμεις σε πάνω από 70 χώρες και στο αιματοβαμμένο σκηνικό του ψυχρού πολέμου ήταν το όπλο των μισθοφορικών σωμάτων που προσπαθούσαν να επιβάλλουν το δυτικό "νόμο" στις αφρικανικές χώρες. Το FN-FAL υπήρξε για δεκαετίες "το δεξί χέρι του ελεύθερου κόσμου"!


Από τεχνικής πλευράς, το FAL της Fabrique National du Herstal είναι ένα τυπικό τυφέκιο 7,62 χιλιοστών βασισμένο στο γερμανικό StG44 με αυτόματη επαναφορά του κλείστρου από τα αέρια του πυρομαχικού και δυνατότητα αυτόματης ή ημιαυτόματης βολής. Ο γεμιστήρας του χωράει 20 φυσίγγια ενώ υπήρχαν και μεγαλύτερες με δυνατότητα 10 επιπλέον. Οι πιο γνωστές εκδόσεις τυφεκίου ήταν το FAL 50.00 με την κάννη των 24 ιντσών και η έκδοση PARA50.63 με αναδιπλούμενο κοντάκιο και κάννη 18 ιντσών. Η πιο σπάνια ήταν το FAL 50.41 με βαριά κάννη και δίποδο στήριξης ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως οπλοπολυβόλο.


Τα δύο αυτά περίεργα χαρακτηριστικά, η χειρολαβή και η ποικιλία στις εκδόσεις, ήταν από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του. Όλοι οι στρατιώτες ξέρουν ότι ένα όπλο το μεταφέρουν περισσότερες ώρες από ότι το χρησιμοποιούν. Η μεταφορά του με τη λαβή τοποθετημένη στο κέντρο βάρους αντί του παραδοσιακού τρόπου με τον ιμάντα στον ώμο είναι πάντα μια πολύτιμη ανακούφιση. Παράλληλα, η εναλλαγή μεταξύ τυφεκίου και υποπολυβόλου, αναλόγως της έκδοσης, επέκτεινε τις δυνατότητες μιας ομάδας πεζικού επιτρέποντας αλλαγές ρόλων με ουσιαστικά ένα όπλο. Ήταν ακριβές όσο επέτρεπαν τα συμβατικά σκοπευτικά συστήματα της εποχής και η αξιοπιστία του ξεπεράστηκε μόνο από το ΑΚ-47 που όμως ήταν το χειρότερο από πλευράς ποιότητας.


Ήταν τέτοια η επιτυχία του FAL που κατάφερε να ξεπεράσει και το μεγαλύτερο σκόπελο κάθε μηχανικής κατασκευής. Αυτόν της διαφοράς μονάδων ανάμεσα στο «αυτοκρατορικό» και στο διεθνές (μετρικό) σύστημα μονάδων. Χώρες όπως η Αγγλία, ο Καναδάς και σχεδόν όλες οι πρώην Βρετανικές αποικίες χρησιμοποίησαν τις «αγγλικές» εκδόσεις ενώ οι υπόλοιπες τις «διεθνείς». Τα «μετρικά» FAL είχαν συνήθως σταθερές λαβές και ρυθμίσεις για πλήρως αυτόματη βολή ενώ τα «αγγλικά» αναδιπλούμενες λαβές και ημιαυτόματη βολή. Αν και τα εξαρτήματα του ενός δεν ταίριαζαν με του άλλου στις διαστάσεις, στον πόλεμο των Φόκλαντς οι Άγγλοι στρατιώτες "αντάλλασαν" τα δικά τους FAL (L1-A1) με τα FAL των Αργεντίνων που ήταν "μετρικά" και υποστήριζαν την αυτόματη βολή.










Οπλοπολυβόλο FN MAG 58 επί οχήματος Mercedes G-Wagon
προσαρμοσμένο επί πρώην φορέα εκτοξευτή MILAN.



Στην χώρα μας το FN-FAL έγραψε τη δική του ιστορία. Το Δ' Σώμα Στρατού και οι Ειδικές Δυνάμεις (Καταδρομείς, Αλεξιπτωτιστές, Πεζοναύτες) εμπιστεύτηκαν τις τύχες τους στο καθόλα άξιο αυτό όπλο καθώς και όλη τη γκάμα του φορητού οπλισμού της Fabrique Nationale (οπλοπολυβόλο FALO και πολυβόλο MAG). Όπως αναφέρει και η ιστοσελίδα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, το FN ήρθε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 να αντικαταστήσει το Μ-1 αμερικάνικης κατασκευής. «Με το νέο τυφέκιο αυξανόταν η ισχύς πυρός του καταδρομέα, καθώς τώρα διέθετε 20 φυσίγγια αντί των 8 που παρείχε το παρωχημένο M-1, ενώ η δυνατότητα χρήσης και αυτόματης βολής αύξησε κατά πολύ την ευελιξία πυρός. H εισαγωγή μάλιστα της έκδοσης Para με το πτυσσόμενο κοντάκι είχε σαν αποτέλεσμα την κατάργηση των υποπολυβόλων, ενώ μια ακόμη αλλαγή που σημειώθηκε ήταν ο εφοδιασμός των αξιωματικών με το FAL Para, οι οποίοι μέχρι τότε έφεραν μόνο πιστόλι.»


Ότι όμως κρίθηκε ως άριστο για τον Έλληνα καταδρομέα δεν κρίθηκε καν επαρκές για το Έλληνα πεζικάριο και το FN έζησε για δεκαετίες στη σκιά του διαβόητου G3-A3 της Heckler & Koch. Επισήμως, το FN-FAL ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκο για τον Έλληνα οπλίτη της ολιγόμηνης υποχρεωτικής στράτευσης παρά το γεγονός ότι όσοι έχουν την εμπειρία και των δύο μπορούν να διαβεβαιώσουν για το αντίθετο. Η λύση-αρμολόγηση για τον καθαρισμό του απαιτούσε λιγότερες κινήσεις και από το βασικό του αντίπαλο στα πεδία των μαχών, το ΑΚ-47. Ανεπίσημα επρόκειτο για άλλη μια μαύρη σελίδα στη ιστορία των εξοπλιστικών προγραμμάτων και για την κόντρα του ελληνικού δημοσίου με την ΠΥΡΚΑΛ που κατασκεύαζε το όπλο με άδεια από την FN Herstal.






Την ίδια ώρα, στον υπόλοιπο κόσμο το FAL γινόταν συνώνυμο των «σκυλιών του πολέμου». Των μισθοφόρων που πολέμησαν όλους του βρώμικους αποικιακούς πολέμους στην Αφρική και αλλού. Μισθοφόρων όπως ο Ταγματάρχης Κάλαν ή Κώστας Γεωργίου όπως ήταν το πραγματικό του όνομα. Ο Ελληνοκύπριος πρώην δεκανέας των Βρετανών αλεξιπτωτιστών (είχε αποταχθεί για τη ληστεία ενός ταχυδρομικού καταστήματος) ήταν κατά τη διάρκεια της θητείας του ένας από τους καλύτερους ελεύθερους σκοπευτές της μονάδας του. Μια από τις πιο γραφικές φιγούρες του εμφυλίου στην Αγκόλα τόλμησε με μερικά σαραβαλιασμένα Land Rover, μπόλικη δόση τρέλας και φυσικά τη δύναμη πυρός των FN να τα βάλει με δύο τάγματα 600 κουβανών και στρατιωτών του αριστερού κινήματος MPLA. H επόμενη μέρα για το MPLA δεν ήταν καθόλου εύκολη: 60 στρατιώτες νεκροί , 4 άρματα μάχης Τ34 και 4 πλατφόρμες εκτόξευσης πυραύλων κατεστραμμένα.


Ή βετεράνων όπως ο Ιρλανδός Μάικ Χόρ. Ο «Τρελός Μάικ», όπως ήταν το παρατσούκλι του, αφού μετανάστευσε στη Νότιο Αφρική, εργάστηκε για χρόνια ως οδηγός σε σαφάρι. Μέχρι φυσικά να διαπιστώσει ότι η πολεμική του εμπειρία στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μπορούσε να εξαγοραστεί με ζεστό βέλγικο και αμερικάνικο χρήμα. Το 1964 συμμετείχε σε μια θαρραλέα επιχείρηση στο Βελγικό Κογκό όπου με 300 περίπου άντρες οπλισμένους με FN-FAL κατάφερε να κρατήσει μόνος του τις αντάρτικες δυνάμεις της οργάνωσης Σίμπα. Στο μεσοδιάστημα διασώθηκαν αεροπορικώς περίπου 1600 Βέλγοι και Αμερικάνοι υπήκοοι. Η δράση του Μάικ Χορ έγινε αρκετές φορές το θέμα των δελτίων ειδήσεων σε όλο τον κόσμο και προσέφερε άφθονο υλικό για μια ταινία και διάφορα αυτοβιογραφικά βιβλία. Και στην πορεία έγινε, άθελα του, ο διαφημιστής του FN-FAL.












Έλληνας οπλίτης με οπλοπολυβόλο FN FALO



Ακόμα και οι ΗΠΑ με τη δική τους ξεχωριστή παράδοση στην κατασκευή οπλικών συστημάτων ήταν πολύ κοντά στο να πέσουν θύμα της γοητείας του FAL. Στις αρχές του 1950 ο αμερικάνικος στρατός προσπαθούσε να απαλλαγεί από τα παρωχημένα Μ1 Garand με πιο σύγχρονες επιλογές. Ο καλύτερος υποψήφιος για τη «δουλειά» όμως ήταν βέλγος και πολύ περισσότερο είχε βαλθεί να κατακτήσει τους Βρετανούς υποστηρίζοντας το διαμέτρημα των 7x43 και όχι το 7,62x51 χιλιοστών που ήταν το στάνταρ στο ΝΑΤΟ. Οι Βέλγοι αντιλαμβανόμενοι την ευκαιρία ξανασχεδίασαν το FAL στα νατοϊκά πρότυπα και σαν από ειρωνεία η πρώτη χώρα που το υιοθέτησε δεν ήταν το Βέλγιο αλλά ο Καναδάς. Το νέο FN-FAL κέρδισε τις περισσότερες χώρες της συμμαχίας μεταξύ των οποίων το Ισραήλ, τη Βραζιλία, τη Νότιο Αφρική, τη Δυτική Γερμανία και την Ινδία. Όχι όμως και τις ΗΠΑ.


Στο μεσοδιάστημα ο αμερικάνικος στρατός βολεύτηκε με το Μ-14, ένα M1 με αποσπώμενο γεμιστήρα, αγνοώντας την καλύτερη εργονομία, την αξιοπιστία και πάνω από όλα τη δυνατότητα του FN να επιχειρεί σε οποιοδήποτε περιβάλλον από τις ξηρές και αμμώδεις ερήμους μέχρι τις υγρές ζούγκλες της Αφρικής. Σε συνθήκες κρύου ή αμμώδους, λασπώδους και γενικά «βρώμικου» πεδίου μάχης ο χειριστής μπορούσε να μειώσει την έξοδο αερίων ρυθμίζοντας μια απλή βαλβίδα στο εμπρός μέρος ώστε να βγαίνει περισσότερη δύναμη στο κλείστρο και τη βολίδα. Σε συνθήκες ζέστης και για να μην υπερθερμαίνεται το όπλο απλώς άνοιγε περισσότερο τη βαλβίδα διαφυγής για να εκτονώνονται καλύτερα τα αέρια.


Το τίμημα αυτής της επιλογής των Αμερικανών ήταν μεγάλο. Την ίδια στιγμή που ολιγάριθμα FN-FAL αναχαίτιζαν ορδές ολόκληρες από ΑΚ47 στην Αφρική και αλλού, οι ίδιοι έβλεπαν τα δικά τους Μ-16 (που στο μεταξύ διαδέχτηκαν τα αποτυχημένα M-14) να παθαίνουν συνεχείς εμπλοκές στον πόλεμο του Βιετνάμ. Την ίδια ώρα που τα FN των Αυστραλών συμμάχων τους τα πήγαιναν περίφημα στις δύσκολες συνθήκες των τροπικών οι ίδιοι έπρεπε να μαζεύουν τα πεταμένα ΑΚ-47 των Βιετκόνγκ. Αν το 1957 είχε υιοθετηθεί το FAL αντί του Μ-14 ίσως οι Αμερικάνοι να μην είχαν περάσει ποτέ στο Μ-16 ή τουλάχιστον όχι τόσο γρήγορα. Και ίσως η ιστορία του ψυχρού πολέμου να είχε γραφτεί με διαφορετικό τρόπο.










Άνδρας της ΕΚΑΜ φέρει τυφέκιο FAL Para.



Παρά την δεκαπενταετή σχεδόν διαφορά στο σχεδιασμό τους, το FAL κέρδισε το Μ-16 στα πεδία των μαχών αλλά έχασε τον πόλεμο των πωλήσεων και αυτού που λέγεται "service history" εξαιτίας και πάλι του διαμετρήματος. Ήταν ένας ακόμα και ίσως ο πιο καθοριστικός λόγος που το FAL δεν κατάφερε να καταλάβει τη θέση που του άξιζε στην πολεμική ιστορία. Από τα γεννοφάσκια του το M-16 υιοθέτησε το μικρότερο διαμέτρημα των 5,56 χιλιοστών με την Colt (και την πανίσχυρη αμερικάνικη εξωτερική πολιτική) να πείθει όλο τον κόσμο για τα πλεονεκτήματα μιας μικρότερης σφαίρας: Μικρότερο βάρος ίσον περισσότερα πυρομαχικά, λιγότερη «οπισθοδρόμηση» ίσον ταχύτερη επαναφορά στη σκόπευση και τελικά αυξημένη αποτελεσματικότητα σε μικρότερες αποστάσεις. Αυτά μέχρι τον πρόσφατο δεύτερο πόλεμο στο Ιράκ.


Γιατί εκεί η ιστορία επανελήφθη φυσικά ως φάρσα. Το διαμέτρημα των 5.56 χιλιοστών δεν είχε την αποτελεσματικότητα που περίμεναν οι Αμερικάνοι με αποτέλεσμα πολλοί στρατιώτες να πέφτουν νεκροί από αντίπαλους που θεωρούσαν εξουδετερωμένους. Και όσο ο αμερικάνικος στρατός πειραματίζεται με ένα ενδιάμεσο διαμέτρημα περίπου 6,8 χιλιοστών, οι ειδικές τους δυνάμεις κατάλαβαν ότι το να ρίχνεις στο "γάμο του καραγκιόζη" με το πλεονέκτημα της άνετης αυτόματης βολής δεν κερδίζει ούτε σε κατοικημένες περιοχές. Απολαμβάνοντας περισσότερες ελευθερίες υιοθέτησαν ξανά τα 7,62 χιλιοστά γυρνώντας μετά από 50 και πλέον χρόνια στο σημείο που κατέληξαν οι δυνάμεις του άξονα στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φυσικά έχοντας συμπαρασύρει στις αποτυχημένες επιλογές τους διάφορες χώρες μεταξύ των οποίων και τη δική μας που το 2000 αντικατέστησε τα FN-FAL των ειδικών δυνάμεων με Μ-16.


gunspedia





* Για τις ανάγκες του Ελληνικού στρατού η ΠΥΡΚΑΛ κατασκεύασε-συναρμολόγησε 51.250 τυφέκια FN FAL(standard και para) και 4.050 οπλοπολυβόλα FN FALO. Ο ΕΣ πριν από την μεγάλη παραγγελία στην ΠΥΡΚΑΛ είχε παραλάβει από την FN ακόμη 8.000 τυφέκια. Γύρω στα 60.000 από αυτά τα τυφέκια/οπλοπολυβόλα βρίσκονται σε αποθήκευση.






πηγή http://hellarmforces2010.blogspot.gr/

Δικαιώθηκε τελικά – και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρόνο – η εκτίμηση του Δ.Σ. περί μη επαρκών εξηγήσεων από μέρους των αρμοδίων του Δήμου Αγρινίου για το θέμα της κατάθεσης στεφάνου στην εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Την Κυριακή 14 Απριλίου 2013 έγινε η τελετή υποδοχής των οστών πεσόντων στρατιωτών στο αλβανικό μέτωπο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Αγρίνιο και ενώ προφανώς το θέμα άπτεται των ενδιαφερόντων του Σωματίου μας (τα πλήρη στοιχεία του Σωματείου μας έχουν από καιρό κοινοποιηθεί στο Δήμο), μολαταύτα ουδέποτε εστάλη πρόσκληση ή υπήρξε έστω τηλεφωνική ειδοποίηση, ώστε να παραστεί εκπρόσωπός μας στην ανωτέρω τελετή.
Τελικώς, αφού η πληροφορία τυχαίως περιήλθε σε γνώση μας , τον Α.Σ.Ε.Ε.Δ. εκπροσώπησαν ο πρόεδρος κ.Στραβοδήμος Κωνσταντίνος και ο αντιπρόεδρος κ.Τζανάκης Γεώργιος.
Τέλος, διαμηνύουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι ο Α.Σ.Σ.Ε.Δ. Ν. Αιτ/νίας, θα δίνει το παρόν σε κάθε πατριωτικού περιεχομένου εκδήλωση,σεβόμενος του σκοπούς της ίδρυσής του και τα μέλη του,κάνοντας πράξη το ΑΕΙ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ , που φέρει στο άνω μέρος του σήματός του και που για εμάς όλους είναι τρόπος σκέψης και στάση ζωής.